මෙහි තේරුම කළු යනුයි.බුද්ධ කාලයේ මුල් අවදියේ සිටි සෘද්ධිමත් තාපස කෙනෙකි.කාලදේවල,කණ්හ දේවල,කණ්හ සිරි,සිරි කණ්හ,යන නම් වලින්ද මේ තාපස තුමා හැදින්වේ. සිංහහනු රජුගේ පූරෝහිත බමුණා වු මොහු සුද්ධෝදන කුමාරයාට ද ඉගැන්වී ය. කුමරු රජවිමෙන් පසු පුරෝහිතයා විය.පසුව පැවිදි ව අෂ්ටසමාපත්ති උපදවා ගත් මෙතෙම කලෙක දෙවි ලොවට ගොස් සමවත් සමවැදිම සිරිතක් කොට ගත්තේ ද අභිඥා බලයෙන් යුක්ත වූවේ ද වෙයි. අතීතයෙන් හා අනාගතයෙන් අසුකපක් සිහිකල හැකි මෙතුමා සිදුහත් කුමරා උපන් විට ඒ කුමරා බැලිමට ආයේ ය. පියරජතුමා විසින් කුමරා ලවා වැන්දවීමට සුදානම් වු වේලාවේ හෙතෙම කුමරුගේ සිරිපා ලකුණ දැක බුදුවන බව දැන සතුටට පත් විය.එහෙත් ඊට පෙර තමා මිය යන බව දැක දුක් විය. නාලක තෙම මෙතුමාගේ බෑණනුවෝය. හේ සසුන්ගත වූයේ මෙතුමාගේ නියමයෙනි. අසිත සෘෂිවරයා බෝසතුන් බුදුවන්නට පෙර ම මිය ගොස් අරූපාවචර බඹලොව උපන්නේ ය.අසිත තවුසා බෝසතුන්ගේ අනාගතය පැවසු තැන ඉදිකොට තිබූ ස්තූපයක් ගැන ද වාර්තා වෙයි.
No comments:
Post a Comment